قافیه باخته

 دِلخُوش بِ کُدام عَمل ، آرِزویِ مَرگ ،
   و چشم به کدام عَزم و اِراده بِدوزَم و از خُدا طَلب فُزونِیِ عُمر کُنَم ... !
   دیدی!
   زِین ـجا ماندِه وُ زان ـجا راندِه ...
   آری! الدُّنیا _سِجنُ ^{المُومِن}؛
   امّا کُدام مُومِن ...
   آه که قافیه را چه بد باختِه ای اَگَر ، در سِجن باشیِ و مُومِن نَباشی ... !
   این دنیا نتیجه ـَش این است :
_{خستگی خستگی خستگی} ...